Porno, Radaković, Borivoj

I u svoj najnovijoj knjizi priča “Porno“ zagrebački pisac Borivoj Radaković zapanjućom brzinom izmjenjuje humorizam s užasima, pornografijom, melankolijom, pacifizmom i psovkom. Radaković se sprda s mitovima – muško-patrijarhalnim, nacionalnim, nacionalno-književnim i jezičnim – piše jednostavno i nepretenciozno, a opet je sklon erudiciji i različitim literarnim eksperimentima. Ukratko, “Porno“ je čisti književni užitakAutsajderi poharanih egzistencija, prognanih na rub društva - eto konteksta za pobunjenički protest jednog rijetkog tipa neidfeologizirane proze, za čiju se legitimnost već više desetljeća zalaže “melankolični anarhist i rasplakani psovač“ Borivoj Radaković, autor izvrsnog romana “Sjaj epohe“, knjige priče “Ne to nisam ja“ i kultne drame “Dobro došli u plavi pakao“. Radaković je otvorio popriličan broj tabu-tema u našoj književnosti, ponajprije onih o suvremenom nasilju - seksualnom i fizičkom, medijskom, nacionalističkom. Radakovićeva literatura je oduvijek bila žestoka optužba protiv svih koji su poticali i piotiču na zlostavljanje, mučenje i ubojstva. To će možda zazvučati neobično onima koji ovoga pisca pamte ponajprije po agresivnom ispisu - Radaković je i humorist, no u njegovoj literaturi zapanjujućom brzinom humor smjenjuju užasi, pornografija, melankolija, pacifizam i psovka. Radaković je “antitetički“ pisac, no “pornografsko“ prekrajanje žanrova, psovačka “retorika“, sprdanje s mitovima - muško-patrijarhalnim, nacionalnim, nacionalno-književnim i jezičnim - dobro funkcionira unutar iste matrice... (Nenad Rizvanović)